آزمون بین‌المللی زبان انگلیسی آیلتس (IELTS) یکی از معتبرترین و شناخته‌شده‌ترین آزمونهای ارزیابی مهارت‌های زبانی در سطح جهان است. این آزمون توسط دو نهاد معتبر بریتیش کانسیل (British Council) و آی‌دی‌پی استرالیا (IDP Australia) برگزار می‌شود و به عنوان معیاری استاندارد برای سنجش توانایی داوطلبان در چهار مهارت اصلی زبان یعنی شنیداری (Listening)، خواندن (Reading)، نوشتاری (Writing) و گفتاری (Speaking) به رسمیت شناخته شده است. امروزه بیش از ده‌هزار دانشگاه، سازمان و مؤسسه در بیش از ۱۴۰ کشور، مدرک آیلتس را برای اهداف آموزشی، حرفه‌ای و مهاجرتی می‌پذیرند.
یکی از نکات کلیدی در مسیر انتخاب و شرکت در این آزمون، شناخت تفاوت میان دو نسخه اصلی آن، یعنی آیلتس آکادمیک (IELTS Academic) و آیلتس جنرال (IELTS General Training) است. بسیاری از داوطلبان در ابتدای مسیر نمی‌دانند که کدام یک از این دو آزمون برای اهداف آن‌ها مناسب‌تر است و همین مسئله می‌تواند منجر به انتخاب نادرست و اتلاف وقت و هزینه شود.
آیلتس آکادمیک معمولاً برای افرادی طراحی شده که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی را دارند یا در حرفه‌هایی فعالیت می‌کنند که نیازمند دانش زبانی تخصصی‌تر است. در مقابل، آیلتس جنرال بیشتر برای کسانی کاربرد دارد که می‌خواهند به منظور مهاجرت کاری، اقامت دائم یا زندگی در یک کشور انگلیسی‌زبان، مهارت‌های زبان انگلیسی خود را اثبات کنند.
در این مقاله از ایرسافام؛ تلاش می‌کنیم با نگاهی جامع و تحلیلی، تفاوت‌های اصلی این دو نسخه از آزمون آیلتس را بررسی کنیم، مزایا و معایب هر یک را نشان دهیم و در نهایت، به داوطلبان کمک کنیم تا بر اساس اهداف تحصیلی یا مهاجرتی خود بهترین انتخاب را داشته باشند.
آیلتس آکادمیک چیست؟
آیلتس آکادمیک (IELTS Academic) نسخه‌ای از آزمون آیلتس است که برای افرادی طراحی شده است که قصد دارند در محیط‌های دانشگاهی یا حرفه‌ای سطح بالا فعالیت کنند. این آزمون بیش از همه توسط دانشجویان بین‌المللی که به دنبال پذیرش در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی در کشورهای انگلیسی‌زبان هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از دانشگاه‌ها در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا حداقل نمره مشخصی در آیلتس آکادمیک را شرط پذیرش قرار می‌دهند.
محتوای آزمون آیلتس آکادمیک به گونه‌ای طراحی شده که توانایی داوطلبان را در مواجهه با متون علمی، مقالات پژوهشی و موقعیت‌های تحصیلی واقعی بسنجد. برای مثال، در بخش Reading، متونی از ژورنال‌های دانشگاهی، کتاب‌های علمی یا مقالات تخصصی ارائه می‌شود که سطح بالاتری از دقت و درک مطلب را طلب می‌کند. در بخش Writing نیز داوطلب باید بتواند گزارش داده‌های علمی (مانند توصیف نمودارها، جداول یا فرآیندها) و یک مقاله تحلیلی یا استدلالی بنویسد. این نوع نوشتار شباهت زیادی به فعالیت‌های واقعی دانشجویان در دانشگاه‌ها دارد.
یکی از تفاوت‌های مهم آیلتس آکادمیک با جنرال در بخش Writing است. در حالی که در آزمون جنرال داوطلب باید یک نامه رسمی یا غیررسمی بنویسد، در آزمون آکادمیک وظیفه او تحلیل و گزارش‌دهی علمی است. این موضوع نشان می‌دهد که آیلتس آکادمیک بر توانایی‌های تحلیلی، سازمان‌دهی ایده‌ها و نوشتن در سطح دانشگاهی تمرکز بیشتری دارد.
از نظر گروه‌های هدف، آیلتس آکادمیک نه تنها برای دانشجویان، بلکه برای متخصصانی مانند پزشکان، پرستاران، وکلا و مهندسان نیز اهمیت دارد. بسیاری از سازمان‌های حرفه‌ای در کشورهای انگلیسی‌زبان برای اعطای مجوز کار، ارائه مدرک آیلتس آکادمیک را الزامی می‌دانند. به همین دلیل، این آزمون نقش کلیدی در پیشرفت شغلی بین‌المللی نیز ایفا می‌کند.
در مجموع، آیلتس آکادمیک آزمونی است که داوطلب را در شرایط نزدیک به واقعیت‌های دانشگاهی و علمی قرار می‌دهد. موفقیت در این آزمون نشان‌دهنده آمادگی فرد برای ورود به محیط‌های علمی سطح بالا و توانایی او در استفاده از زبان انگلیسی به صورت تخصصی است.
آیلتس جنرال چیست؟
آیلتس جنرال(IELTS General Training) نسخه‌ای از آزمون آیلتس است که بیشتر بر کاربردهای روزمره و اجتماعی زبان انگلیسی تمرکز دارد. این آزمون برای افرادی طراحی شده است که قصد دارند به منظور مهاجرت کاری، اخذ اقامت دائم، یا پیوستن به خانواده در یک کشور انگلیسی‌زبان مهارت‌های زبان خود را اثبات کنند. برخلاف آیلتس آکادمیک که بیشتر برای محیط‌های دانشگاهی است، آیلتس جنرال توانایی فرد را در استفاده عملی و عمومی از زبان می‌سنجد.
در بخش Reading این آزمون، متونی انتخاب می‌شوند که بیشتر به زندگی روزمره و محیط‌های کاری مربوط هستند. برای مثال، داوطلب ممکن است با یک آگهی استخدام، اطلاعیه عمومی، یا دستورالعمل کاری مواجه شود. این انتخاب‌ها به داوطلب کمک می‌کند نشان دهد که می‌تواند متون واقعی مورد نیاز در زندگی روزمره یا محیط شغلی را درک کند.
بخش Writing در آیلتس جنرال تفاوت کلیدی با نسخه آکادمیک دارد. در تسک اول، داوطلب باید یک نامه رسمی یا غیررسمی بنویسد؛ این نامه می‌تواند خطاب به یک کارفرما، یک اداره دولتی یا حتی یک دوست باشد. در تسک دوم، داوطلب موظف است یک مقاله عمومی در پاسخ به یک موضوع اجتماعی یا بحث‌برانگیز بنویسد. این مقاله در مقایسه با مقاله تحلیلی آیلتس آکادمیک ساده‌تر است و تمرکز بیشتری بر وضوح بیان و استدلال روزمره دارد.
از نظر مخاطب هدف، آیلتس جنرال بیشتر برای کسانی کاربرد دارد که قصد دارند در کشوری انگلیسی‌زبان زندگی و کار کنند. سازمان‌های مهاجرتی در کشورهای کانادا، استرالیا، نیوزیلند و بریتانیا غالباً آیلتس جنرال را به عنوان مدرک اصلی زبان برای صدور ویزا یا اقامت دائم قبول می‌کنند. بنابراین، این آزمون نقش مهمی در روند مهاجرت و ورود به بازار کار بین‌المللی دارد.
به طور کلی، آیلتس جنرال نشان می‌دهد که فرد توانایی استفاده از زبان انگلیسی را در موقعیت‌های واقعی زندگی – از خرید و سفر گرفته تا مکاتبات کاری و ارتباطات اجتماعی – دارد. به همین دلیل، این آزمون به عنوان پلی برای ورود به زندگی روزمره در یک جامعه انگلیسی‌زبان عمل می‌کند و با نیازهای واقعی مهاجران و کارجویان هماهنگ است.
مقایسه آیلتس آکادمیک و جنرال
اگرچه آزمون آیلتس در هر دو نسخه آکادمیک و جنرال ساختار کلی یکسانی دارد و هر دو شامل چهار بخش اصلی Listening، Reading، Writing و Speaking هستند، اما تفاوت‌های محتوایی و سطح دشواری میان آن‌ها قابل توجه است. این تفاوت‌ها بر اساس اهداف طراحی آزمون شکل گرفته‌اند: نسخه آکادمیک برای سنجش توانایی‌های علمی و تخصصی و نسخه جنرال برای سنجش مهارت‌های کاربردی و اجتماعی.
Listening (شنیداری)
- بخش Listening در هر دو نسخه تقریباً یکسان است. داوطلب باید توانایی درک مکالمات روزمره، سخنرانی‌های کوتاه و مباحث دانشگاهی را نشان دهد.
- تنها تفاوت جزئی در موضوعات مطرح‌شده است که ممکن است در آکادمیک اندکی رسمی‌تر باشد.
Reading (خواندن)
- در آیلتس آکادمیک، متون از مقالات علمی، ژورنال‌های دانشگاهی و کتاب‌های تخصصی انتخاب می‌شوند.
- در آیلتس جنرال، متون بیشتر از تبلیغات، بروشورها، مقالات روزنامه‌ها و متون اداری تشکیل شده‌اند.
- بنابراین، سطح دشواری Reading در نسخه آکادمیک بالاتر است.